Kwaliteitszorg: doen we de goede dingen goed?
Doen we de goede dingen en doen we de goede dingen goed? Dat is waar het bij interne kwaliteitszorg in feite om draait. Het hangt sterk af van de cultuur binnen een instelling of zij zich die vragen stelt en of zij systematisch zoekt naar de antwoorden en daar vervolgens serieus mee omgaat.
De goede dingen goed doen
Bij het definiëren van de ‘goede dingen’ (de kwaliteitsdoelen) kunnen externe beoordelingskaders / -standaarden, bijvoorbeeld die van de NVAO, een nuttige referentie zijn. Belangrijker evenwel zijn de ambitie en de missie van de instelling. Die vormen immers het specifieke referentiekader ten opzichte waarvan de instelling haar eigen ‘goede dingen’ / kwaliteitsdoelen definieert. Of een instelling/opleiding de goede dingen goed doet, wordt zichtbaar in de realisatie van de kwaliteitsdoelen.
Bedrijfscultuur
Welk kwaliteitszorgsysteem men ook kiest, de effectiviteit ervan hangt grotendeels af van de bedrijfscultuur: voortdurende aandacht voor en reflectie op de kwaliteit van het eigen handelen en dan niet naast, maar als natuurlijk onderdeel binnen het professioneel handelen met voortdurende aandacht voor en communicatie over de uitvoering van de voorgenomen, op verder ontwikkeling, innovatie en/of verbetering gerichte, acties.
Kwaliteitszorgsysteem
Een andere belangrijke voorwaarde voor een effectief kwaliteitszorgsysteem is de interne organisatie. Als organisatie leg je niet alleen de taken en verantwoordelijkheden van alle betrokkenen ondubbelzinnig vast, maar ook –en dat is iets waar het in het onderwijs vaak aan schort– hun bevoegdheden. Vervolgens gedraagt de instelling zich hier ook naar, consequent en in volle breedte.
Ten slotte: de haalbaarheid van kwaliteitsdoelen, een belangrijke voorwaarde voor succes, wordt grotendeels bepaald door:
- het draagvlak bij de beoogde uitvoerders,
- de relevantie en meetbaarheid van de doelstellingen,
- de uitvoeringscondities (aansturing, menskracht / expertise, budget, tijd)
- een duidelijke prioriteitstelling.
Robert Stapert, sinds jaar en dag als adviseur van Hobéon betrokken bij accreditaties in het hoger onderwijs, is naast onderwijsadviseur ook een begenadigd schrijver. Gedachten, haiku’s, balkonscènes en micro observaties, hij schudt ze zonder enige moeite uit zijn mouw, zo lijkt het. En het meest bijzondere van dit alles, hoe kort of lang ook de vertelling, zij bevat altijd een moraal. We leren ervan. Intern maken wij met grote regelmaat gebruik van de kennis die Rob in al die jaren heeft opgedaan en aan het papier heeft toevertrouwd. In een reeks van weblogs stellen wij zijn ideeën, zij het in iets aangepaste vorm, ook aan u ter beschikking. Om ze te omarmen. Om ze hartgrondig te verwerpen. Ter inspiratie. Kortom: doe er uw voordeel mee!
